جمعه‌ها را باید قاب گرفت!
درست مثل همان عکس های قدیمی و خاک گرفته ی روی دیوار...
انگار جمعه ها ماندگار ترین روزهای آفرینش اند...
تلخی ها و شیرینی هایش،
قاب می شود و می چسبد به دیوار خانه ی دلت...
مثل لبخند های مادر بزرگ در آن عکس قدیمی ...
یا مثل گریه های من در آغوش مادر ،
که با دیدنش در عکس های قدیمی،
همیشه لبخند می زنم...